WYRÓŻNIENIA I NAGRODY

Sześciokrotny zdobywca Nagrody im. Janusza A. Zajdla. Pierwszy raz otrzymał statuetkę za opowiadanie Wszyscy jesteśmy Meekhańczykami. W 2013 r., jako drugi pisarz w historii tej nagrody, otrzymał ją w dwóch kategoriach jednocześnie: dla najlepszego opowiadania za Jeszcze jeden bohateroraz za Niebo ze stali jako najlepszej powieści. Jest również dwukrotnym laureatem Sfinksa - za opowiadanie Najlepsze, jakie można kupić i Niebo ze stali, uznanej za najlepszą polską powieść roku 2012. Książka zdobyła również Srebrne Wyróżnienie, przyznane przez Jury Nagrody Literackiej im. Jerzego Żuławskiego. Srebrne Wyróżnienie otrzymał także za Pamięć wszystkich słów w 2016 roku. Na Euroconie 2014 pisarz otrzymał nagrodę Europejskiego Stowarzyszenia Science Fiction (ESFS) dla najbardziej obiecującego młodego twórcy – Encouragement Award. W 2015 roku Robert nawiązał współpracę z Grupą Allegro, dla której napisał opowiadanie Milczenie owcy, nawiązujące do legendy o Smoku Wawelskim. Ukazało się ono w zbiorze opowiadań Legendy Polskie. Twórczość Wegnera została przetłumaczona na język czeski, rosyjski oraz ukraiński. W 2016 roku ponownie zdobył podwójną nagrodę im. Janusza A. Zajdla zarówno za opowiadanie Milczenie owcy, jak i za powieść Pamięć wszystkich słów. W 2016 roku pisarz otrzymał szereg nagród i wyróżnień w Rosji. Opowieści z meekhańskiego pogranicza zostały wybrane przez magazyn Świat Fantastyki Książką Roku, Fantasy Roku oraz Książką Roku według czytelników. Pamięć wszystkich słów. Opowieści z meekhańskego pogranicza zdobyła w Rosji tytuł Książki Roku 2018 według FantLab.ru w kategorii Najlepsza Powieść Zagraniczna. W 2019 r. Każde martwe marzenie. Opowieści z meekhańskiego pogranicza uhonorowano Nagrodą Zajdla i Srebrnym Wyróżnieniem w Nagrodzie Literackiej im. Jerzego Żuławskiego.

MEEKHAN - INSPIRACJE

W wywiadzie dla Katedry Robert M. Wegner zauważył, że gdyby był miał szczęście, albo pecha pisać w Chinach, Meekhan - z ekspansją, obroną zdobytych ziem, atakami „barbarzyńców” na rubieżach i wewnętrznymi problemami - kojarzyłby się wszystkim z początkami Państwa Środka. Gdyby był Irańczykiem to imperium perskie z jego zawodową armią, siecią dróg, bezwzględną administracją i krótkim trzymaniem za twarz wszelkich religii podbitych ludów sugerowałoby, że Meekhan jest wzorowany na państwie Persów. Jeśli opisuje się konia, mówi Wegner, musi on mieć cztery nogi, jeśli opisujemy wielki organizm państwowy, musi on mieć dobrą armię, silną administrację, sprawny handel i w miarę jednolity system religijny. Persowie, Babilończycy, Chińczycy, Inkowie, Aztecy, Hindusi i Majowie oraz Rzymianie - każde imperium świata budowało na podobnych fundamentach.

FANTASY W ZACHODNIM STYLU

W swojej recenzji z Nieba ze stali Tymoteusz Wronka zastanawiał się czy jest możliwe, aby w Polsce pisać epickie fantasy w sposób zbliżony do utworów z krajów anglojęzycznych. Doszedł do wniosku, że „Wegner swoimi książkami udowadnia, że jak najbardziej”. Stwierdził także, iż w powieści autorowi udało się uniknąć błędów tak często przydarzających się pisarzom przy przejściu od opowiadań do długiej formy. Rzeczywiście, pisarstwo Wegnera ma wszelkie cechy charakterystyczne dobrej zachodniej fantasy. Złożony i pomysłowy świat, w którym toczy się akcja. Wyrazisty styl kojarzony jednoznacznie z autorem. Charakterystyczne postacie i kodeks postępowania. Wreszcie epicki rozmach, który pozwala snuć opowieść z krainy wielu narodów, języków, wierzeń i egzotycznych kultur.